Mijn naam is Gerjo Mourik. Ik woon in Krimpen aan den IJssel, vlakbij Rotterdam. Ik ben getrouwd en we hebben drie prachtige lieve dochters.
In het dagelijks leven ben ik werkzaam als operationeel manager bij een ICT-bedrijf. Verder vul ik mijn dagen met een grote (moes)tuin, ik brouw graag mijn eigen bier, kampeer ik graag (wild- maar ook met onze caravan) en het mag bekend zijn dat ik heel actief kroonkurken verzamel.
De eerste dopjes
Dat verzamelen deed ik al als kind. Het zal zo 1995 zijn geweest. Ik speelde graag met auto’s. Als vracht kon ik kiezen uit erwten, bruine bonen en bierdoppen. Een grote ronde kartonnen waspoederton vol.
Verzamelen deed ik ze niet. Ik kreeg gewoon handenvol links en rechts en die verdwenen in de waston om mee te spelen. Ik verzamelde postzegels.
De postzegels zijn op een gegeven moment uit mijn leven verdwenen. Ik meen weggegeven aan een andere verzamelaar.
Op een zekere dag heb ik alle bierdopjes gesorteerd, gefotografeerd en er van elke verschillende eentje bewaard in twee whiskey-kokers.
Een hele lange pauze
En vervolgens gebeurde er heel lang niks. Tenminste, met die whiskey-kokers. De bierdopjes die achterbleven in de waston zullen met de vuilnisman mee zijn gegaan. Hoe pijnlijk.
Toen ik jaren later (getrouwd en wel) de rommelkamer toch wel moest opruimen omdat dochter 1 onderweg was, kwam ik die whiskey-kokers weer tegen. Die hadden een stuk of wat verhuizingen doorstaan. Toch maar bewaren.
Korte tijd later ben ik eens gaan bekijken wat daar nou allemaal nog inzat. Opnieuw foto’s gemaakt ter inventarisatie. En stiekem een beetje bijgespaard.
Er ontstaat een hobby
Het bleek toch wel een beetje onhandig om steeds foto’s te moeten maken. Dus maakte ik er een Access Database van. Voor mijn ICT-vrienden is dat vloeken in de kerk, maar daar had ik maling aan. Het werkte voor mij. Snel, overzichtelijk en super onbetrouwbaar. Maar met backup.
Opeens ben je een verzamelaar
Zo ontstond gaandeweg een verzameling. Speuren in de supermarkt naar nieuwe dopjes. Op vakantie naar het buitenland, zelfde verhaal. Mijn vader en wat vrienden spaarden braaf mee. Belangeloos natuurlijk. Ik zocht voor de benodigde informatie op CCI (crowncaps.info) waar ik lid van werd. Vanaf dit moment waren mijn bierdoppen ineens kroonkurken.
In een goed jaar tijd had ik zo mijn verzameling uitgebreid van 1000 naar 1500 verschillende kroonkurken! Iedereen moest het horen. Vrienden waren onder de indruk. Zo veel joh!
Ik kwam er online achter dat er een vereniging bestaat voor Bier Artikelen Verzamelaars. De BAV inderdaad. Ik naar een beurs geweest in Uden. Weinig dopjes wijzer geworden, maar wel wat andere verzamelaars ontmoet.
Vanaf einde 2013 ging ik ook ruilen. Hundry was de eerste verzamelaar waar ik ‘in de keuken’ mocht kijken. Die had er veel zeg!
Stapje voor stapje groeide de verzameling verder. Lijsten van honderden MB’s zette ik op SkyDrive (voorloper van OneDrive). Dat werkte maar matig, niemand had toen dermate snel internet dat een lijst van 500MB snel binnen was. Maar goed, ik schreef al dat die database niet helemaal je-van-het was.
Online in een stroomversnelling
De tweede verzamelaar die een positieve invloed had op mijn verzameling bleek ene Edzo. Hij trapte me wel een beetje op m’n ziel, want hij stuurde een mail over één of andere link naar die niet werkte naar die rammelende SkyDrive en dat dit slordig is voor een ICT’er. En of ik naar de ruilbeurs wilde komen. In Groningen.
Je raad het al, die beurs ging hem niet worden op zo’n manier natuurlijk. Daar bedankte ik voor. Ik heb nog meegegeven dat die link heus wel werkte en dat ik misschien ooit een website zou gaan maken.
Echter, hij zal toch wel een punt gehad hebben, nog geen twee maanden later was het zover. Domeinnaam geregistreerd, systeem uitgedacht en in PHP/MySQL + HTML geschreven en conversie uitgevoerd.
Maar, gevolg, invoeren en ruilen ging nu via de website zoveel makkelijker en sneller! Vanaf 2017 groeit de verzameling met duizenden per jaar.
Ruilbeurzen
Diezelfde Edzo bleef mailen, zelfs tijdens Corona in 2021. Over een (fysieke!!) ruilbeurs in Waddinxveen, hier braaf 20 kilometer vandaan. Ik was de eerdere mail alweer lang vergeten. Maar hij had me overstag.
Nadien ruilbeurzen bezocht in Rijssen, Enter, Baarn en Glandorf (D). Zo rol je er een beetje in.
Inzamelen
In Glandorf had ik boeiende gesprekken met Erik, Edzo en Hundry. Over waar verzamelen eigenlijk om draait. Niet om aantallen, waarde of exclusiviteit. Maar dat verzamelaars geen concurrenten zijn en dat het gaat om het gezamenlijke plezier. Zonder gedoe over geld, status of ellebogen. Mooie momenten zijn dat.
We spraken over het inzamelen van kroonkurken voor het goede doel, waar vooral Erik de kar voor trekt. Dat raakte me. Daar wil ik aan meewerken. Lees er hier meer over.
Ruilbeurs der ruilbeurzen
En toen stond Noordhorn op de kalender! Twee dagen lang ruilen. En als klap op de vuurpijl; drie keer raden bij wie ik mocht logeren. Is het toch nog allemaal goedgekomen.
De toekomst
Ik spaar ondertussen gedreven verder. Met honderden kroonkurken uit Finland, Wit-Rusland, Duitsland en Spanje nog te verwerken en de honderden aanwinsten van de laatste beurzen heb ik voorlopig genoeg te doen. Zo groeit de verzameling in allerlei opzichten; groter, mooier en leuker!